Het kolonialisme is pas 500 jaar oud, en nu al hebben te maken met een globale klimaatcatastrofe, schaarste, en de uitputting van grondstoffen. Inheemse culturen en manieren van leven, daarentegen, bestaan al duizenden jaren en leven tot op de dag van vandaag in balans met hun omgeving en de natuur. Welke relaties, kennis en kosmologieën hebben zij opgebouwd in relatie tot gemeenschap, natuur en de aarde? En wat kan het westen hiervan leren? We geven antwoord op deze vragen zodat we onze manier van denken en beleid rondom natuur en milieu kunnen transformeren voor herstel, regeneratie en bescherming van de natuur. Niet alleen voor ons maar ook de aankomende generaties. In dit programma gaan we in dialoog met onderzoekers, advocaten, beleidsadviseurs en Inheemse groepen.
Laat Nederland, net als andere landen, het recht op schone natuur als mensenrecht erkennen. Sterker: natuurgebieden verdienen zélf rechten. Te beginnen met de Waddenzee.
A number of ecosystems around the world have been declared living entities by local or federal courts, many of them also granted personhood, and laws are being codified to manage, conserve, and protect the natural environment.
While industrialized views seek to command nature, other cultures recognize and respect their dependence on nature. Many indigenous peoples view themselves as living in partnership with animals and ecosystems with care and respect. Earth Law draws inspiration from this shared worldview where humans form one part of a planetary network, connected to all.
Westerse hulporganisaties lezen oorspronkelijke volkeren elders maar al te graag de les over hoe ze ‘duurzaam’ bos kappen of ‘duurzaam’ energie opwekken. Dat is kolonialisme in een nieuw, groen jasje, betoogt sociaal-ecologisch onderzoeker Darko Lagunas.
Conservationists have often seen native people as a problem to be solved by eviction. Now both sides are learning mutual respect
