(Aanstaande) ouders, feministen en kinderen met én zonder handicap; eigenlijk gaat prenataal testen iedereen aan. Historisch gezien is er veel te zeggen over geboorte-preventie; wie heeft het recht om te bestaan en geboren te worden?
Internationaal is er een markt die het prenataal testen tot een verdienmodel heeft gemaakt. Zoveel mogelijk te weten komen over een ongeboren kind vanuit een schijnbaar medische overtuiging heeft tegenwoordig ook een kapitalistische waarde gekregen. Hoe meer een test aan het licht kan brengen, hoe ‘beter’ die immers in de markt ligt. De huidige vanzelfsprekendheid van prenataal testen schuift (aanstaande) ouders een morele verantwoordelijkheid in de schoenen waar ze zelf niet voor hebben gekozen.
De keuze om voorafgaand en tijdens een zwangerschap voor prenataal testen te kiezen is er namelijk een met grote zichtbare én onzichtbare impact. Want wat zijn eigenlijk de gevolgen van het nemen van zo’n test? Is het mogelijk om daarin een volledig geïnformeerde keuze te maken? Wat wordt er écht bedoeld als gezegd wordt dat prenataal testen “onnodig lijden kan voorkomen”? Wat gebeurt er nadat je de uitslag hebt ontvangen? En welke impact heeft het op onze samenleving als er alleen nog maar kinderen worden geboren die geen aangeboren handicaps hebben? Vanavond hebben we het over ‘prenataal testen voor toegang’, een gebied dat wat betreft beleid en ethiek vaak weinig aandacht krijgt vanuit een feministisch en disabled perspectief.
Wat gaan we doen?
- Na een kort welkom van moderator Jacqueline Kool, geeft Alice Schippers, bijzonder hoogleraar Disability Studies, een beknopte inleiding over prenataal testen en de geschiedenis ervan tot dit punt.
- Daarna gaan we vanuit verschillende kanten in gesprek over het waarom van prenataal testen en wat die keuze betekent. Aan tafel zitten onderzoeker Piet Devos, gynaecoloog Monique Haak en directeur VSOP Cor Oosterwijk.
- Vervolgens kijken we naar een compilatie van een voorstelling van theatergezelschap Aaibaarheidsfactor 10 uit 1995, ingeleid door Eline Pollaert.
- Na dit korte intermezzo, schuiven Nihâl Altmis en Agnes van Wijnen aan. Met hen en Alice Schippers hebben we het over de grotere betekenis van prenataal testen voor onze maatschappij? Wie mogen er geboren worden en wie niet? En moeten we daar iets aan doen?
- We eindigen met een heel speciaal optreden van Mira Thompson, die ons toezingt vanuit haar huiskamer.
Het event is live te volgen via de online livecast van Pakhuis de Zwijger óf vanuit de zaal. Ook wordt het programma live ondertiteld. Zit je in de zaal en wil je gebruik maken van de ondertiteling? Gebruik dan: https://text-on-tap.live/index.html#e=pakhuis-de-zwijger. De opname zal later terug te kijken zijn.
Heb je een vraag of verzoek over de (digitale) toegankelijkheid van het event? Mail dan naar [email protected].
Image-ID: “Een persoon met kort donker haar, omringd door wat zowel een kokosnoot als een baarmoeder kan voorstellen. Haar hoofd wordt omklemd door een medisch instrument, in de vorm van twee botten, die aan elkaar vastgestrikt zijn met een rood lint. Om de persoon heen zien we een achtergrond gevuld met tandwielen waarop verschillende symbolen zijn geschilderd.” Werk van Texta Queen genaamd “Assimilation”, gemaakt met gekleurd potlood en verf op papier. Het beeld is tevens de cover van disability justice activist Leah Lakshmi Piepzna-Samarasingha’s dichtbundel “Bodymap”.
Heidi Crowter, een vrouw met het syndroom van Down, heeft een rechtszaak over de Britse abortuswet verloren. In de wet staat dat abortus tot het laatste moment is geoorloofd als het kind lijdt onder fysieke of mentale afwijkingen waardoor het ernstig gehandicapt is, waaronder het syndroom van Down. Crowter (26) vindt de wet discriminerend en voerde aan dat de regering haar leven en dat van velen met down er niet mee respecteert.
Vanaf 1 september 2021 krijgen zwangeren een echo aangeboden rond de 13e week van de zwangerschap. Dit aanbod komt naast de al bestaande 20 wekenecho om lichamelijke afwijkingen bij het ongeboren kind op te sporen. Sommige, vaak ernstige lichamelijke afwijkingen, zijn al rond 13 weken zwangerschap te zien. De 13 wekenecho is onderdeel van een landelijke wetenschappelijke studie.
