Daar zit je dan, midden in de nacht, als alleenstaande moeder van een mensje dat slechts dagen op de wereld is. Het is donker en stil buiten en je kleintje wil drinken, al voor de 4e keer deze nacht. Huilen andere alleenstaande moeders soms ook zachtjes tijdens het voeden in de nacht? Van geluk en vermoeidheid tegelijk? Denken ze ook aan hoe het de volgende nacht zal gaan en of ze het vol zullen houden in hun eentje? De nacht voelt vaak lang en eenzaam als alleenstaande moeder van een klein kindje en emoties lijken uitvergroot zonder iets of iemand die het voor je kan relativeren. Je kijkt er tegen op om die nacht elke avond weer aan te gaan. Maar in die eerste nachten van het moederschap gebeurt er iets waarachtigs; je ontwikkelt je tot moeder. Een documentaire over alleenstaande moeders in de eerste nachten nadat ze (alleen) een kind op de wereld zetten. Na de film gaan we in gesprek met de maker en een aantal (solo)moeders over wat het betekent om dit allemaal alleen te doen en hoe solidariteit een rol kan spelen in “The village to raise a child (and mother)”.
Let op! Dit programma is onderdeel van het festival FemTopia. Reserveren voor dit programma doe je via de festivalpagina.
Over de film
Maker van de film is regisseur Julia Roeselers. Eerder maakte zij al de documentaires ‘Als ik je zie dan groet ik je’ (2015) en ‘Je mag altijd bij me komen’ (2017). Voor deze film werkte regisseur Julia Roeselers samen met Dichter des vaderlands: Babs Gons. Haar prachtige woorden en stem versterken deze ode aan de solomoeder.