Met soep, nepreserveringen en artivisme zetten actiegroepen musea onder druk om te breken met de fossiele industrie. Steeds vaker vormen musea zowel het decor als het doelwit van klimaatactivisme. Dit leidt onvermijdelijk tot morele verontwaardiging en media-aandacht. Leggen ze bloot wat van waarde is – en wat niet? Overschrijden ze een grens wanneer ze cultureel erfgoed in gevaar zouden brengen? Kapen ze een podium dat bedoeld is voor meerdere stemmen? Effectief lijken de acties in elk geval wel: steeds meer gerenommeerde musea en andere culturele instellingen hebben onlangs besloten hun samenwerking met Shell niet te verlengen. Maar dat geldt nog niet voor allemaal. Welke spanningen en dilemma’s komen kijken bij het al dan niet aangaan van fossiele partnerschappen? En hoe kunnen culturele instellingen op hun eigen manier bijdragen aan de oplossing voor dit maatschappelijke vraagstuk? Musea, kunstenaars en activisten in gesprek.
Over de sprekers
Josien Paulides is directeur bestuurder bij Museum Catherijneconvent en voorzitter van de Werkgroep Ethisch Fondsenwerven van de Museumvereniging. Deze werkgroep stelt een richtlijn op die ethiek en financiële belangen helpt afwegen, en ontwikkelt een format voor individuele instellingen om te gebruiken bij het opstellen van eigen beleid. Een richtlijn die collectieve houvast biedt, maar ook ruimte voor individuele afwegingen van musea.
Anneke Wensing is bestuurslid bij Fossil Free Culture. Dit is een collectief van kunstenaars, activisten en onderzoekers dat werkt op het snijvlak van kunst en klimaatactivisme. Hun doel is om een einde te maken aan olie- en gassponsoring van publieke culturele instellingen in nederland en, in bredere zin, om de maatschappelijke legitimiteit van de fossiele industrie kritisch te ondermijnen.
