Martin Luther King sprak zich in één van zijn speeches stevig uit tegen de koloniale oorlog in Vietnam. Een oorlog waarin het leger is ingezet als instrument voor de overheersing en exploitatie van een ander gebied. Toen Indonesië in 1945 haar onafhankelijk uitriep, begon Nederland zelf ook aan een koloniale oorlog voor herbezetting. Een reflex waarin westerse natiestaten hun toegang tot grondstoffen probeerde te behouden. Slechts twee voorbeelden van koloniale oorlogen in tijden van dekolonisatie. De vraag is echter: is dekolonisatie wel gelukt? Of zijn er koloniale en economische structuren van dominantie achtergebleven? Welke rol spelen moderne handelsverdragen, financiële structuren, natiestaten en het leger bij het in stand houden van globale ongelijkheid? Tijdens dit programma proberen we, voorbij eurocentrische vormen van anti-racisme, perspectieven te formuleren die staan voor internationale vormen van rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid.
Jun Saturay
Jun Saturay is een cultureel activist en maatschappelijk werker. In 2003 kwam hij naar Nederland als spreker om de link te leggen tussen mensenrechtenschendingen en extractie-industrieën. Door politieke vervolging werd hij uiteindelijk gedwongen politiek asiel aan te vragen in Nederland. Sindsdien is het belangrijkste onderwerp van zijn artistieke, creatieve en politieke werk de strijd voor nationale en sociale bevrijding in de Filippijnen. Hij maakt deel uit van een collectief dat samenwerkt met de Basic Activist Kitchen bij BAK, basis voor actuele kunst, Utrecht, waar ze gemeenschapsmaaltijden bereiden in combinatie met gesprekken over urgente zaken zoals mensenrechten, milieukwesties en de noodzaak om te vechten voor een betere wereld. Hij en zijn gezin blijven kunst en cultuur gebruiken als instrument om het Nederlandse publiek bewust te maken van de situatie in de Filippijnen.
Chihiro Geuzebroek:
Chihiro Geuzebroek zet zich in om onze relatie met de aarde en met elkaar te herstellen. Ze doet dit middels film, dekoloniaal activisme voor klimaatrechtvaardigheid, campagne voeren, publiek spreken en spoken word. Chihiro heeft in meerdere landen binnen en buiten Europa lezingen gegeven waaronder bij het Peoples Climate Summit in Bonn over klimaatrechtvaardigheids perspectieven vanuit mensen van kleur. Verder is ze regisseur en producent van de documentaire Radical Friends, en en medeoprichter van Stichting Aralez een grassroots netwerk voor Dekolonisatie. Momenteel schrijft ze een script rondom fictie waarin ze Inheems futurisme en persoonlijke, sociale en politieke genezing van koloniale vernietiging en (intergenerationeel) trauma centraal zet.
Chris de Ploeg:
Chris Kaspar de Ploeg (1994) is onderzoeksjournalist, grassroots-organisator, spreker, moderator en auteur van Ukraine in the Crossfire. Hij heeft geschreven voor Platform Authentieke Journalistiek en De Groene Amsterdammer en zijn werk is in diverse andere media gepubliceerd. Chris was activist en organisator tijdens de historische studentenbeweging van 2015 die de faculteit geesteswetenschappen en het bestuurlijke hoofdkantoor van de Universiteit van Amsterdam bijna twee maanden bezette, onder de vlag van De Nieuwe Universiteit en de University of Colour. Nadat hij cum laude was afgestudeerd aan het Amsterdam University College, met een major in de sociale wetenschappen, ging Chris aan de slag als cultureel-maatschappelijke programmeur bij Studio / K, waar hij met tientallen grassroots-groepen heeft georganiseerd om evenementen over sociale rechtvaardigheid naar de wereld te brengen.
Opinion by Adom Getachew about how real “decolonization” should look like.
New case could put an end to decades of impunity for Shell
Met de campagne ‘Stop bloedkolen’ streeft PAX naar een einde aan bloedkolen uit Colombia. Bloedkolen zijn kolen waar het bloed van grove en grootschalige mensenrechtenschendingen aan kleeft. Deze kolen worden onder andere geïmporteerd door Europese energiebedrijven.
A clip from the film "Schooling the World: The White Man's Last Burden" showing the history of the use of "education" to dominate and destroy traditional cultures by nation states.
De financiële voordelen die Nederland met de Indonesische soevereiniteitsoverdracht in 1949 behaalde waren groot. Indonesië werd dan wel politiek onafhankelijk, maar in financieel-economische zin werd de koloniale verhouding geenszins geliquideerd.
