Diversiteit, inclusie, bestaans(on)zekerheid en klassenongelijkheid: het zijn containerbegrippen die in ieder verkiezingsprogramma terugkomen. Onderzoeksrapporten concluderen keer op keer hoe funest het is voor een samenleving als grote groepen mensen geen aansluiting vinden. Het is een verlies van menselijkheid, kapitaal en kansen. Het gesprek over ‘lagere sociale klassen’, waarbij naar willekeur armoede, culturele achtergrond of een onveilige leefomgeving wordt bedoeld, wordt vaak gedomineerd door mensen die hier zelf niet of nauwelijks mee te maken hebben gehad.
Want wat betekent het nu echt om op te groeien in een lagere sociale klasse? Hoe beïnvloedt het de manier waarop je door de wereld beweegt? Hoe verhouden mensen die redelijk comfortabel vanuit het hoofd leven zich ten opzichte van mensen die (fysiek en mentaal) altijd op scherp staan? Waarom wordt het verwerven van cultureel kapitaal altijd gezien als een af te leggen weg van laag naar hoog? En waarom dient de lagere klasse zich te verheffen (onder het motto: dat is beter voor u) maar weigert de hogere klasse af te dalen, laat staan zich te verdiepen in de levenswijze van anderen?
Hierover – en meer – gaan Roxane van Iperen en Milio van de Kamp in gesprek met elkaar en een aantal inspirerende gasten.
