Context en experimenteerruimte

De stadsranden van Amsterdam Zuid en Oost worden vaak beschouwd als het einde van de stad. Een achterkant, waar je zonder bestemming niks te zoeken hebt. Wat zou het voor zowel stad als landschap betekenen als we de stadsrand vanuit een ander perspectief bekijken, zelfs letterlijk de kijkrichting omdraaien? Wat betekent dat dan voor de stadsrand zelf, het landschap maar ook de omliggende gemeenten? Als de stadsrand wordt beschouwd als een dynamische experimententuin, ontstaan er kansen voor nieuwe vormen van beleving, gebruik en eigenaarschap. Dit vraagt ook om nieuwe vormen van allianties.