Het behoeft geen herhaling dat Zuid-Korea al jaren gestaag aan populariteit wint. Alle vormen van K-culture – zoals de muziek, films, boeken, kunst en wat dies meer zij met een koepelterm worden genoemd – gooien hoge ogen bij het internationale publiek. Moeten we spreken van een rage of schuilt er meer achter? Dat is een vraag voor iemand die de opmars van dichtbij heeft meegemaakt: Mattho Mandersloot.
Op zeventienjarige leeftijd verhuisde Mattho voor het eerst naar Suwon, Zuid-Korea. Dat was ook het jaar dat Gangnam Style van PSY als eerste YouTube-video ooit de grens van 1 miljard views passeerde. Die twee gebeurtenissen hebben verder niets met elkaar te maken: Mattho ging niet naar Korea omdat hij een die hard K-popfanaat was of een early adopter van BTS (die datzelfde jaar hun eerste optreden buiten Korea zouden geven). Wat hij op dat moment hoopte, was: wereldkampioen taekwondo te worden. Dat hij aldaar geen schijn van kans bleek te maken tegen de gemiddelde middelbare scholier nam hij op de koop toe. Achteraf gezien had het niet beter kunnen lopen: trainend met een team waarin niemand Engels sprak werd hij volledig ondergedompeld in de Koreaanse cultuur en raakte op slag verslingerd aan de taal. En in een tijd waarin de meeste Koreaanse boeken die in Nederland verschenen via het Engels werden vertaald, dacht hij: dat moet beter kunnen. Hij studeerde Vertaalwetenschappen in Londen en Korea studies in Oxford en ontpopte zich in 2019 tot vrijwel de enige actieve vertaler van Koreaanse literatuur in het Nederlands.
Sindsdien blijft Mattho bruggen bouwen tussen Korea en Nederland, onder andere door in zes jaar tijd een krappe twintig boeken te vertalen. Met de Nobelprijs voor Han Kang als kers op de taart. Hoog tijd dus om – samen met Korea-kenner des vaderlands Remco Breuker – stil te staan bij het succes van Koreaanse literatuur en wat ze ons tot nu toe heeft gebracht. Want zoals Daniel Hahn zegt in zijn essay Why We Need Translated Books: ‘A translated book is, among other things, an invitation to look at the world through someone else’s eyes, to glimpse lives and cultures and ways of being that are not our own.’
Bij een viering van Koreaanse cultuur (Aja Aja! laat zich losjes vertalen als ‘Hup, hup!’ of ‘Let’s go!’ in aanmoedigende zin) kan de film en muziek natuurlijk niet uitblijven. Zoals je vertalen als een soort culturele bemiddeling kunt zien, zijn er ook op deze twee vlakken sleutelfiguren die de cultuurstroom doen opleven. Zo heeft Yoon-shik Boxman als directeur van CinemAsia vele Koreaanse films naar Nederland gebracht; al in 2014 was de openingsfilm van het festival Snowpiercer van Bong Joon-ho, de regisseur die in 2020 vier Oscars zou winnen voor Parasite. En Na Young Jeon is misschien wel de enige Koreaans-Nederlandse zangeres en actrice die in beide talen optreedt en rollen vertolkte in zowel de Nederlandse Miss Saigon als in de Koreaanse Rent.
Kortom, de Koreaanse golf is niet meer weg te denken uit het culturele landschap en deze avond brengt de drijvende krachten van die golf samen op één podium. Aja aja!
Meld je hier aan voor Aja Aja Korea op vrijdag 13 juni.
Ook nodigen wij je uit om voorafgaand aan te schuiven bij het diner met een speciaal menu voor deze avond. Tickets zijn hier verkrijgbaar!
