Wat is een rechtvaardige invulling en verdeling van de ruimte in Nederland, en hoe ontwerp je die? Een lastig vraagstuk. Want vrijwel niemand is tegen een rechtvaardige ruimte, maar wat voor de één rechtvaardig is, is voor de ander juist een onrecht. In dit programma duiken we in dit dilemma. Aan de hand van een nieuw instrument en concrete ontwerpoplossingen, schetsen we nieuwe kaders voor de rechtvaardige ruimte.
Dit programma is onderdeel van de Open Oproep Ruimte voor Rechtvaardigheid van het Stimuleringsfonds Creatieve Industrie. In deze oproep wordt in twaalf ontwerpprojecten gewerkt aan het vormgeven van een rechtvaardige fysieke leefomgeving.
Over de sprekers
Daryl Mulvihill is architect, filmmaker en oprichter van Studio DMAU. Voor de oproep deed de studio het project ‘Dat is niet eerlijk!’. Daarin constateren zij dat de stad is ontworpen voor volwassenen. Ze zochten naar effectieve ontwerp- en onderzoeksmethoden om de wensen van kinderen in te bedden in het ontwerp van de openbare ruimte.
Nanne Wytze Brouwer is social designer en oprichter van de Toekomstfabriek. Voor de oproep werkte Nanne samen met studio Antidote aan een rechtvaardige leefomgeving voor vluchtelingen en statushouders. Met ontwerpend onderzocht het team hoe “ruimtelijk ontwerpers kunnen samenwerken met nieuwkomers om, binnen de kaders van het huidige woningtekort, een passende en inclusieve woonomgeving te creëren, die niet alleen volwaardig onderdak biedt, maar die ook bijdraagt aan een volwaardige deelname aan de samenleving.”
Marthe Singelenberg en Max Weghorst zijn procesbegeleiders van de open oproep Ruimte voor Rechtvaardigheid.
Marthe is antropoloog, gespecialiseerd in stedelijke ontwikkeling. Het meenemen van zo veel mogelijk uiteenlopende perspectieven in ontwerp- en beleidskeuzes is een belangrijk onderdeel van haar werkzaamheden voor de rechtvaardige ruimte.
Max heeft een achtergrond in (omgevings)psychologie. Momenteel promoveert hij op ‘Just Spatial Development’ aan de Universiteit Utrecht. In zijn onderzoek richt hij zich op het vertalen van de ‘rechtvaardige stad’ naar de dagelijkse praktijk van stedelijke ontwikkeling.
Hoe kunnen ruimtelijk ontwerpers samenwerken met nieuwkomers om een passende en inclusieve woonomgeving voor hen te creëren, die niet alleen volwaardig onderdak biedt, maar ook bijdraagt aan een volwaardige deelname aan de samenleving?
Hoe ziet de stad eruit als deze is ontworpen voor zowel volwassenen als kinderen?
