Lange tijd heeft Amsterdam met de rug naar het IJ gestaan en waren alle ontwikkelingen gericht op de andere stadsdelen. Maar toen de overkant ‘Noord’ – wat zich kenmerkt door tuindorpen en scheepswerven- zich in hoog tempo ging ontwikkelen, werd de noodzaak om een volwaardige oeververbinding te ontwikkelen steeds hoger. Met het onlangs uitgebrachte eindadvies ‘Genereus verbonden’, is de realisatie van een dergelijke verbinding dichterbij dan ooit. Hoe ziet dit advies eruit? Wat betekent dit voor (Amsterdam)-Noord? En welke plannen voor dergelijke oeververbindingen liggen er nog meer op tafel?
We trappen de avond door te kijken naar een fragment waarin stedebouwkundige en voorzitter van de adviescommissie oeververbindingen Alexander D’Hooghe meer vertelt over zijn visie op hoe de noord- en zuidoever van het IJ met elkaar moet worden verbonden.
Het idee voor een uitgebreide oeververbinding is niet nieuw en sinds de 19e eeuw wordt er al gediscussieerd over een mogelijke bouwkundige verbindingen tussen beide oevers. Architecten Anneke Bokern en Paul Vlok organiseren in samenwerking met Arcam fietstours waarbij ze de historische achtergronden en stedelijke samenhang uiteenzetten. Met de deelnemers discussiëren ze over plannen en toekomstscenario’s wat interessante inzichten oplevert. Anneke en Paul schetsen tijdens deze avond een historisch perspectief en delen inzichten die tijdens de tours zijn opgedaan.
Hoe zou een dergelijke oeververbinding eruit kunnen komen te zien? Architect en Urban Designer Dominik Philipp Bernátek ontwierp “Living Bridge Amsterdam”. De brug is veel meer dan alleen een verbinding over het IJ. Het project pakt de opgaven en toekomstplannen van de stad aan en voegt 3 hoofdtypologieën – huisvesting, fiets-voetgangersbrug en park – samen in één hybride vorm. Door het toevoegen van woningen op de brug draagt het bij aan het woningtekort in de stad en kan de brug zichzelf terugverdienen. ‘De aanwezigheid van huizen op de brug vergroot bovendien de sociale veiligheid.’
In opdracht van de Stichting IJbaan heeft UNStudio een ontwerp gemaakt voor een kabelbaan die aan de westzijde van Amsterdam het IJ oversteekt. De kabelbaan moet een schone en snelle openbaarvervoersverbinding vormen. Het ontwerp bestaat uit drie ranke pylonen en twee stations: NDSM Marina op de noordoever en Minervahaven op de zuidoever. De reistijd van de ene naar de andere kant bedraagt dan 4,6 minuten; de gemiddelde snelheid is 21,6 km/u. De passagierscabines moeten een capaciteit van 32 tot 37 passagiers krijgen. Ook zijn er fietscabines met plek voor vier tot zes fietsen voorzien. Director en architect van UN Studio Arjen Dingste vertelt hier meer over.
Tot slot gaan we in gesprek met diverse belanghebbenden over het advies van commissie D’ Hooghe en reageren zij op de gepresenteerde plannen. Dit doen we onder andere met directeur van binnenvaartcoöperatie NPRC Femke Brenninkmeijer, auteur van o.a. Oerknal aan het IJ en noordeling Bas Kok en Ed Eringa van de Fietsersbond Amsterdam.
Het wordt steeds drukker op en rond het IJ. Op dit moment gaan er dagelijks zo’n 67.000 mensen met de pont over het IJ. In 2030 zal dit 80.000 - 110.000 reizigers per dag zijn. Met ‘Sprong over het IJ’ wil Amsterdam de oversteek structureel verbeteren. >>>>
Lees hier alle artikelen van het Parool over de Brug over het IJ
Lees hier het eindadvies Genereus Verbonden: een concept inrichtingsplan voor het IJ
