Schrijver en dichter Erik Jan Harmens (53) weet pas sinds vier jaar dat hij autisme heeft. Na de diagnose viel ineens alles op zijn plek, al kwam er ook nieuwe chaos, beschreef hij eerder in een reeks essays in NRC. Want hoe vind je opnieuw je plek in een wereld waarin je altijd min of meer gefunctioneerd hebt? In de Grote Autisme-talkshow praat Erik Jan met diagnosegenoten en deskundigen over afscheid nemen van je oude zelf en kennismaken met je nieuwe. Over waarom je je zou laten testen op autisme, hoe zo’n onderzoek gaat en wat je hoopt dat de uitslag is. Wat voor moois er na de diagnose ontstaat en ook wat voor problemen, bijvoorbeeld op het gebied van werk, vriendschappen en relaties. En wat doe je met die grote vraag: wie bén je eigenlijk?
Meer over het programma
Erik Jan schreef over zijn laatdiagnose de dichtbundel ‘De man die blauw werd’ plus een achtdelige serie essays in NRC. Een fragment uit een van die essays:
” Veel mensen met autisme, onder wie ik, houden niet van veranderingen. Maar de autismediagnose zelf is de grootste verandering waar ik in mijn leven mee te maken heb gekregen. Soms verlang ik naar een leven als brugwachter, al denk ik soms dat dat meer het verlangen zelf is dan dat ik werkelijk mijn dagen wil vullen met een knop indrukken of aan een hendel trekken. Vaak zit ik van binnen gewoon zo vol dat ik alleen nog maar verlang naar het tegendeel: totale leegte.”
