De kunst- & cultuursector krijgt komend jaar te maken met een keiharde realiteit: er zullen organisaties omvallen, verdwijnen en nooit meer terugkomen. We zagen Ons’ Lieve Heer Op Solder op het nippertje gered worden, maar wel ten koste van de zo belangrijke innovatiebudgetten van het Amsterdams Fonds voor de Kunst. Behoud ten koste van innovatie. Een gemiste kans of een verstandige keuze?
Kunnen we een systeem bedenken met oog voor innovatie en behoud? Om het systeem echt te veranderen is visie, daadkracht maar vooral gezamenlijkheid nodig. Vanuit de hele sector en ver daarbuiten. Cultuur is immers van ons allemaal.
Het verdelen van subsidies door de Raad voor Cultuur is niet meer van deze tijd, stellen zes invloedrijke personen uit de cultuurwereld. ‘Wie vooruit wil, wie wil veranderen, kiest ervoor nu eerst scherp te analyseren, te luisteren en te kijken.’
Er is in Nederland een gestaag groeiende gemeenschap van theatermakers, filmers en andere kunstenaars van kleur, jong en oud. Namens hen en hen die denken zoals zij, deze brief.
Diversiteit staat in de culturele sector hoog op de agenda. Sinds kort. De afgelopen twee jaar is in de aanloop van het nieuwe kunstenplan eindeloos gedebatteerd, gediscussieerd, geconsulteerd over diversiteit, over inclusie, de toverwoorden van deze ronde kunst en cultuursubsidies. Waarom raken de Black Lives Matter-demonstraties bij ons dan toch zo’n gevoelige snaar?
Met een sollicitatie voor de Raad voor Cultuur hopen drie jonge theatermakers subsidiegeld eerlijker te kunnen verdelen. Rosa Asbreuk, Lisanne van Aert en Freek Duinhof horen bij Platform Aanvang!, een actiegroep die discussieert over cultuur.
