Elke maand presenteren we nieuwe kunst in ons café-restaurant. Deze maand tonen we het werk ‘Zoutwatermensen’ van Friso Kooijman; een fotoserie over het leven op en rondom zeeschepen. De foto’s zijn een kijkje in de wereld van de zoutwatermensen en dus de wereld van Friso zelf.
Wie ben jij en wat is jouw connectie met de zee?
Ik ben Friso Kooijman, zoutwatermens, fotograaf en geboren en getogen Zaankanter die van jongs af aan maar een ding wilde … piratenkapitein worden. Toen ik jong was las ik de stripboeken van Roodbaard en wilde daarom piratenkapitein worden, maar roven en plunderen mocht niet!
Dus ben ik in plaats daarvan zonder twijfel naar de Hogere Zeevaartschool (HZS) in Amsterdam gegaan. Na het afronden van de HZS heb ik drie jaar gevaren op grote containerschepen. Toen kwam de liefde voorbij en ben ik aan wal gebleven. Aan de wal heb ik bij verschillende Amsterdamse scheepswerven reparaties en verbouwingen van zeeschepen begeleid en in het buitenland de nieuwbouw van baggerschepen. Ik ben tegenwoordig werkzaam in de superjachtbouw en begeleid ik grote jachten om in goede conditie te blijven.
Hoe ben je begonnen met fotografie?
Terwijl ik leefde in de Zoutwatermenswereld heb ik altijd gefotografeerd, maar in 2007 heb ik daar echt werk van gemaakt en ben ik naar de fotovakschool gegaan. In 2010 heb ik die opleiding afgerond, met documentairefotografie als specialisatie.
In die periode en de tien daarop volgende jaren heb ik mij bekwaamd in de fotografie van mensen in hun natuurlijke omgeving en dat onder andere door zwart-wit straatfotografie en mijn allereerste docu “Geloven in Amsterdam”.
Ik hou van de documentaire stijl in fotografie omdat het juist draait om het onverwachte! Je hebt geen controle over de omstandigheden en de omgeving—en dat is precies wat het spannend maakt. Met alleen een compacte cameratas en een 24-70 lens of een paar vaste brandpuntlenzen ga ik op pad, of dat nu een schip, scheepswerf, terminal of verre reisbestemming is. Wat je dan voor je lens krijgt? Dat kan van alles zijn: rauw en stoer, romantisch en roestig, of misschien zelfs een vleugje apocalyptisch. Het is die pure onvoorspelbaarheid die het zo geweldig maakt!
Welke kunstenaars of fotografen inspireren jou?
Beroemde fotografen die mij inspireren zijn o.a. Kadir van Lohuizen, Robert Capa, Robert Frank, William Klein, James Nachtwey, etc. Dat komt omdat ze vastlegden wat hen werd geboden en ze dichtbij komen.
Kan je wat meer vertellen over je werk “Zoutwatermensen”, dat bij Pakhuis te zien is?
In mijn serie Zoutwatermensen laat ik mijn Zoutwatermensen-wereld zien. Zoutwatermensen zijn mensen die leven op zeeschepen én mensen die zorgen dat zeeschepen kunnen blijven varen. Zoutwatermensen is geen project want ik verwacht dat er geen einde aan gaat komen, deze wereld is namelijk mijn wereld.
Voor Zoutwatermensen draait de wereld werkelijk 24 uur per dag, zeven dagen in de week, 52 weken per jaar, jaar in jaar uit. Bij nacht en ontij zijn er mensen aan het werk, de feestdagen zijn charmant maar men werkt met een kerstkrans in de hand en een oliebol in de mond.
Door mijn zwart-wit beelden wil ik de rauwe Zoutwatermensen-wereld laten zien. Het dagelijkse werk op zee, de fysieke inspanning en dagelijkse gang, maar ook de rol van de mensen aan de wal. Van de onderhoudsploegen en heftruckchauffeurs tot de scheepsbouwers en reparateurs – ze zijn allemaal onderdeel van het netwerk dat het varen met zeeschepen mogelijk maakt. Mijn foto’s tonen de mensen in deze wereld op zee en aan de wal, en laten zien hoe afhankelijk ze van elkaar zijn.
Zoutwatermensen zijn een bijzonder soort mensen aangezien zij met een enorme passie op bijzondere uren opstaan, aan het werk gaan, klagen over het harde leven en aan het einde van het werk met een grote doch vermoeide lach weer huiswaarts keren om de volgende dag hetzelfde te doen. Ze genieten van deze voor vele mensen onbekende wereld en kunnen eigenlijk niet zonder. De haven is de plaats waar ze samenkomen en stoere avonturen beleven en bijzondere ervaringen opdoen op bijzondere uren.
