Volgens Ruiter Janssen gaf de stadskaart met de afgelopen verkiezingsuitslagen een zorgelijk beeld weer: Amsterdam is gesegregeerd. Ruiter vertelt hoe hij zowel met projecten voor zijn eigen studio als bij de Nieuw Amsterdam Raad ervoor wil zorgen dat mensen ook andermans perspectief kunnen ervaren. Hoe kijken we verder dan onze bubbel groot is?

Hi Ruiter, wie ben je en wat doe je?
Ik ben grafisch ontwerper en ik heb sinds 2008 mijn eigen studio . Daarnaast ben ik bestuurslid van het Infographic Congres en ben ik onderdeel van de Nieuw Amsterdam Raad. Met Studio Ruiter Janssen houdt ik mij vooral bezig met Information Design. Ik houd van de uitdaging om data en complexe zaken inzichtelijk te maken en doe dit voor zowel overheden en bedrijven als voor mijn eigen projecten. Zo bestaat mijn praktijk uit een toegepast en een autonoom deel. Data is natuurlijk een breed begrip, het gaat niet alleen om Excel lijsten, maar ook om processen, systemen en kaarten. Je maakt mij blij met een ingewikkelde dataset, zeker als ik door middel van mijn werk de informatie overzichtelijk kan weergeven en zo het bewustzijn van de kijker over de desbetreffende thematiek kan verhogen. Zo heb ik mij de laatste tijd ingezet voor het tastbaar maken van apartheid in Zuid-Afrika door middel van een website en een installatie in de stadsschouwburg waar het publiek op basis van huidskleur naar verschillende kamers werd geleid.

Wat is de meerwaarde van de Nieuw Amsterdam Raad voor jou?
Ik merk dat we in Amsterdam langs elkaar heen leven. Kijk naar de uitslagen van de afgelopen verkiezingen op de kaart, hier zie je duidelijk de segregatie binnen de stad. Mensen leven in bubbels, die totaal niet overlappen. Dit is tot op zekere mate logisch, mensen zijn groepsdieren, maar in Amsterdam is het extremer dan in andere grote steden. Neem bijvoorbeeld Rotterdam, daar komen mensen uit allemaal verschillende leefwerelden gewoon samen in het café. De NAR is een goed voorbeeld van een groep mensen die elkaars wereldbeeld verbreden. Zo zit je aan tafel met een lid van het corps en iemand die zich inzet voor buurthuizen in Zuidoost. Een combinatie van mensen die zich niet snel op straat zouden mengen. Toch zie je dat er veel gemeenschappelijke doelen zijn. Door samen te komen en ieders perspectief te horen creëer je oplossingen die niet alleen één groep ten goede komen. Zo willen we allemaal een duurzame stad, maar moet dit niet ten koste gaan van bewoners die het al moeilijk hebben. Hoe los je dit op? Door de ervaring van leden met zulke verschillende achtergronden waarborg je de nuance van je oplossing. Het gesprek overstijgt zo ook de klassieke links en rechts dynamiek, die er vaak voor zorgt dat mensen niet meer samenwerken. Ik wil bijdragen aan het zichtbaar maken van alle bubbels in de stad. Het hoeft niet één blend te worden, maar het bewust worden van je eigen bubbel is al een goed begin.

Hoe ziet jouw stad van de toekomst eruit en voor wat voor uitdagingen sta je?
Ik ben best wel realistisch. Er is niet één oplossing voor dit probleem, maar initiatieven als de NAR kunnen wel helpen om de huidige situatie te doorbreken. Ik wil een stad waar iedereen een plekje heeft. Een stad waar het gat tussen arm en rijk niet te groot wordt en waar de mensen met elkaar in contact blijven. Voor mezelf wil ik, zowel bij de NAR als met mijn studio, blijven samenwerken om mensen vanuit een ander perspectief naar de wereld te laten kijken. Het komt er op neer dat we zien dat de polarisering doorzet en ik graag mijn steentje wil bijdragen om dit een halt toe te roepen!

Samengesteld door
Sjoerd Läubli
Programmamaker Creatieve Industrie
Dit artikel gaat over