Gabriël van den Brink, Ancilla van de Leest en Haroon Sheikh

In aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen in maart 2017, gaan we met politici, wetenschappers, filosofen, kunstenaars en ontwerpers in gesprek over de grote maatschappelijke opgaven die er voor ons liggen en het Nederland van hun –en onze- dromen. Tijdens deze eerste editie gaan we in gesprek met:

Gabriël van den Brink

“Politiek is de kunst om te balanceren tussen markt, staat én moraal, om zo het algemeen belang te kunnen delen”

Volgens wetenschapper Gabriël van den Brink, is deze balans in Nederland echter ver te zoeken. Daarom pleitte hij in zijn afscheidsrede aan de Universiteit Tilburg –Waarom morele vragen politiek urgent worden– ervoor om ruimte te maken voor moraliteit binnen de Nederlandse politiek.

Maar is het huidige politieke stelsel wel in staat deze balans terug te vinden? We spreken met Van Den Brink over moraliteit, politiek en de polarisatie van de Nederlandse samenleving.

Ancilla van de Leest

“Er wordt te weinig nagedacht over de gevolgen van digitalisering en het opslaan van al die data over mensen”*,

Privacy-activiste Ancilla van de Leest is onlangs verkozen tot lijsttrekker van de Piratenpartij. Een partij die, in tegenstelling tot de naam doet vermoeden, streeft naar een vrije informatiesamenleving. 

We gaan met Van de Leest in gesprek over de thema’s die volgens haar een langetermijnvisie behoeven en haar ideale Nederland vormgeven: technologie, privacy en de hervorming van de democratie.

Haroon Sheikh

“Nederland zou zichzelf moeten zien als ontwikkelingsland. We staan aan het begin, laten we iets gaan bouwen.”

Afgelopen voorjaar publiceerde filosoof/politicoloog Haroon Sheikh zijn boek De opkomst van het Oosten. Hij bepleit daarin dat Nederland (of: de politiek) zichzelf opnieuw uit moet vinden om zich te kunnen verhouden tot de opkomende economieën op het Euraziatische continent.
Tijdens deze avond gaan hier dieper op in: wat kan Nederland volgens Sheikh leren van onze (verre) Oosterburen? Op welke gebieden zouden wij (weer) gidsland kunnen worden? En waarom moeten we ons eigen land als ontwikkelingsland moeten zien?