Hoe gaan mannen ermee om als zij hun geliefde, baan of gezondheid verliezen? Mannen vinden het vaak moeilijker om hulp te zoeken, kiezen vaker voor destructief gedrag en raken vaker in een isolement. Op deze avond vertellen onder andere Falko Zandstra, Marc de Hond, Nathan Vos en Femke van der Laan over omgaan met verlies. Ik spreek met Tim Overdiek over hoe mannen omgaan met een ingrijpend verlies.
Tim, wie ben je, wat doe je?
‘Sinds 2017 heb ik mijn eigen praktijk waar ik met name mannen begeleid die tegenslag hebben in hun leven. Ik ben een therapeutisch coach. Er komen ook vrouwen, die zijn ook welkom, maar ik richt me met name op mannen. Dat komt ook deels door mijn eigen verliesverhaal, mijn vrouw is tien jaar geleden overleden. Dat is op 24 oktober precies tien jaar geleden. Daarnaast is mijn vader vroeg overleden, ik was 13 toen hij stierf. Dat brengt een hoop ervaring met zich mee die ik kan inzetten om mannen te begeleiden die ook met verlies kampen. Dat doe ik nu sinds 2 jaar fulltime. Daarvoor ben ik dertig jaar journalist geweest, onder meer voor de NOS.’
Wat inspireerde je om, samen met Wim van Lent, nu ‘Als de man verliest’ te schrijven?
“Het was een idee van Wim, ruim twee jaar geleden. Hij had al heel lang de droom een keer een boek te schrijven, met zijn ruim dertig jaar ervaring als mannentherapeut. Maar hij kan niet schrijven en ik wel. Dus wij hebben onze krachten gebundeld: zijn ervaring en mijn schrijftalent. Om zo al die verhalen te bundelen en tot een mooi boek te komen. Daarnaast vond ik het negen jaar later een mooi vervolg op ‘Tranen van liefde’, het dagboek dat ik een jaar lang heb bijgehouden na de dood van mijn vrouw Jennifer. In dit nieuwe boek staan ook veel persoonlijke verhalen, maar het is ook een professioneel vervolg. De interviews erin zijn heel bijzonder, echt hele mooie verhalen vertellen die mannen. Ik ben jarenlang journalist geweest. Maar dit soort interviews, waarin je echt met mannen kunt delen hoe je met je vader en je zonen, met verlies en met liefde omgaat, dat was al inspiratie op zich, voor mezelf ook.”
Wat valt jou specifiek op aan de manier waarop mannen met verlies omgaan?
‘We gebruiken minder woorden dan vrouwen. In de praktijk grijpen vrouwen ook sneller naar de zakdoekjes dan mannen. Mannen willen vaak iets doen, in plaats van het erover te hebben en ze willen het vaak in hun eentje doen. Het is voor mannen heel moeilijk om hulp te vragen. Mannen gaan ook vaak in isolement met hun verdriet en pijn om. Ze hebben vaak niet geleerd van hun vader dat het oké is om het soms niet te weten. Die vaders hebben dan weer van hun vaders geleerd dat je je moet vermannen, dat mannen niet horen te huilen. Dat werd van oudsher een beetje meegeven aan het mannelijke stereotype beeld. Dat wordt nog steeds keer op keer bevestigd ook in de maatschappij. Het verandert wel. Mannen mogen huilen en soms helemaal stuk zitten. Daar is nu ook veel meer begrip voor, maar er is ook nog een hele lange weg te gaan.’
Wat hoop je dat mensen uit dit boek halen?
‘Dat het ook anders kan. Dat het helemaal niet erg is om te laten zien dat je het moeilijk hebt. Dat je niet alleen maar hoeft te praten, maar ook met elkaar je verdriet kunt delen of mag laten weten dat je soms het antwoord niet hebt. Wat het belangrijkste is: dat je soms moet accepteren dat er geen oplossing is. Dat is vaak het moeilijkste voor mannen, om te verduren dat je in een situatie van onmacht zit. Daar hebben we veel voorbeelden van. Onmacht is heel vervelend. Er gaat iemand dood of je wordt ontslagen of de liefde is beëindigd of je hebt problemen met je gezondheid. Daar wil je dan een oplossing voor vinden en dat lukt je dan niet. Mannen willen dan nog wel eens in de almacht schieten, dat ze dan gaan compenseren met heel hard werken, of met seks, drugs of drank. Als je kunt leren om even te verduren in die onmacht, dat is al een hele stap naar heling.’
Het programma op 4 oktober, wat verwacht je daarvan?
‘Waar ik op hoop is dat voor het eerst bij zo’n bijeenkomst meer mannen zijn dan vrouwen. Want als ik lezingen of presentaties geef over dit thema is altijd de man-vrouw verhouding soortgelijk, een kwart mannen en driekwart vrouwen. Ik zou het ontzettend tof vinden als voor het eerst bij zo’n avond meer mannen zijn dan vrouwen.’
Benieuwd? Kom dan naar de boekpresentatie van Tim en Wim op 4 oktober in Pakhuis de Zwijger. Meer info en reserveren kan hier.
